کنگ ، روستایی از توابع بخش طرقبه شهرستان طرقبه شاندیز در استان خراسان رضوی ایران است.

کنگ در لغت دو معنا دارد، در نامه به معنای پرنده‌ای قوی پنجه که در مناطق کوهستانی زندگی می‌کند و در دگر معنا به دژ مستحکم تعبیر شده‌است.

روستای پلکانی کنگ در یکی از دامنه‌های شمال شرقی ارتفاعات بینالود و در ۱۹ کیلومتری غرب طرقبه و ۲۹ کیلومتری مشهد قرار دارد و آخرین روستا در محور دره رودخانه کنگ می‌باشد که از طریق یک جاده آسفالته در محور مشهد طرقبه نغندر به روستای نغندر و سپس شهر طرقبه و از آنجا به شهر مشهد مرتبط می‌شود و ماسوله‌ای دیگر را از دوران قبل از اسلام به نمایش می‌گذارد.

کنگ به دلیل وجود کوه‌های مرتفع درختان فراوان و نوزیدن بادهای خشک از آب و هوای معتدل برخوردار است. از مکان‌های مهم مذهبی این روستا مزار شیخ عبدالله‌است که یکی از عرفای این دیار بوده و در سال ۱۲۶۶ ه.ق متولد و به تحصیل علم و دانش در مشهد، قم و عتبات عالیات پرداخت و در کنگ چشم از دنیا فروبست..

این روستا در دهستان جاغرق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۴۷۲ نفر (۳۵۴ خانوار) بوده‌است.ولی در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا به ۷۹۹ نفر (۲۷۱۱ خانوار) کاهش یافته‌است.

کار و پیشه مردم روستا، باغداری، دامداری، کارگری و فرشبافی است. همچنین مشاغلی نظیر نجاری و تراشکاری نیز موجود می‌باشد. به دلیل نبود زمین مسطح مناسب برای زراعت کشاورزی و وجود زمین‌های شیب‌دار اکثراً باغداری و مشاغل وابسته به آن جزو فعالیت‌های درآمدی روستا محسوب می‌شوند.